Bigi Broki Waka en de nieuwjaarsduik

wan bun nyun jari!!!

Het is weer een tijdje geleden dat ik mijn verhalen heb geschreven dus nu weer een update van mijn Suriname avontuur. De vakantie zit erop en ik ben ook alweer een aan de 2e week van 2011 bezig op mijn stage. De tijd gaat steeds sneller en het wordt ook steeds drukker.

Oud op nieuw (zo noemen ze het hier) is een aparte ervaring hier in Suriname. Ipv koud en kil de warmte opzoeken van familie en vrienden is het hier genoeg water drinken om niet uit te drogen van de hitte buiten. Het was echt heel warm met oudjaar en dan is een hele dag buiten feest vieren een zware taak..... Om 11uur was ik in de stad om naar het "pagara" schieten te kijken. Milan en Mauro, als ik thuis ben laat ik jullie een filmpje ervan zien, kan pappa gelijk zien welk vuurwerk hij volgend jaar voor jullie moet kopen! Het is 45 minuten lang alleen maar knallen, knallen en nog eens knallen met 100.000 knallers. Wat een kabaal en wat een rook komt ervan af. Ik waande me even in China, wanneer ik om me heen keek en de mondkapjes bij de mensen zag. Ik was blij dat ik oordopjes had gekregen want ander waren mijn oren nu nog aan het piepen denk ik.
Na de pagara was het feest in de stad met open podia en muziek. Het gaf me meer een koninginnendag gevoel, alleen het oranje om me heen ontbrak. Rond 14uur ben ik even naar huis gegaan om wat te eten en om siesta te houden. Rond 17uur weer de stad in om tot 22uur in het feestgedruis te zijn. Om 20uur lokale tijd begon het nieuwe jaar in Nederland dus snel even met Elizabeth bellen. Gelukkig konden we elkaar snel te pakken krijgen.toch een beetje gevoel van thuis met oudjaar! Na 22uur loopt de hele stad leeg omdat iedereen naar huis gaat om het nieuwe jaar in te gaan. Lonely as we are moesten we maar met de 'buitenlanders" samen gaan zitten. Een tuinfeestje was het resultaat en dat was erg gezellig.
Om 01uur zijn we weer even de stad in gegaan, maar eigenlijk was het feest over. Dus om 02uur ben ik naar huis gegaan en heerlijk op bed gegaan.

De maandag erna begon de stage weer en die eerste week is voorbij gevlogen. Voor ik er erg in had was de week voorbij en stond het weekend weer voor de deur. Een druk weekend maar wel heel gezellig. Als opdracht voor mijn stage heb ik een nieuwjaarsduik georganiseerd. Twee jaar geleden was de eerste edtie en nu de tweede. In samenwerking met de dietiste van de praktijk hebben we de dag gevuld met bewegen en verantwoord eten. Het idee van de nieuwjaarsduik is mensen laten ervaren dat je ook een leuke dag in het bos kan hebben met bewegen en verantwoord eten ipv ongezong eten en in je hangmat liggen. Om hier een Nederlands tintje aan te geven hebben we het de nieuwjaarsduik genoemd. Na aankomst zijn we begonnen met wat hersengymnastiek, een vragenlijst om de raderen te laten draaien, om met de woorden van Simon Stokvis te spreken. Daarna een warming-up en vervolgens de nieuwjaarsduik. Met de hele groep luid aftellen en de run het water in maken. Een groot succes. Het water daar is bruin van alle bladeren, vandaar de naam Cola kreek. het is wel schoon water. Vervolgens spellen gedaan in het water en om 13uur hebben we een warme maaltijd gehad.
In de middag hebben we activiteiten op het land gedaan en smoothies gemaakt. Om 17uur terug met de bus naar Paramaribo.

Thuis aangekomen ging gelijk de telefoon. Teun en Carien waren op een BBQ bij Michel. Een van mijn waterpolovrienden. Hij had gevraagd of ik ook langs wilde komen en ik ben dus maar gelijk in de taxi gestapt richting Michel. Een gezellige avond met vuurwerk, vlees en bier. Omdat de Bigi Broki Waka zondag op het programma stond, heb ik het maar bij één biertje gelaten. Zoals mijn vader mij geleerd heeft en Hans wekelijks benadrukt op de schouwerzijl, denk aan je lichaam. Zo gezegd zo gedaan dus.

Zondagochtend was het dan de grote dag. De Bigi Broki Waka, de grote brugloop. Een groot evenement hier met een wandelloop, een 5km loop en een 10km loop. Wij deden mee met de 10km en Teun was niet in beste doen. Tijdens de vakantie in Nederand was hij ziek geweest en al kuchend stapte we om 06:15uur in de auto om Chiel en Lesley op te halen. We waren mooi op tijd bij de start en konden even warm worden. Uiteraard werden de doelstelling besproken en die waren nogal verschillend. Lesley wilde onder de 40min, ik onder de 45min en Chiel en Teun tussen de 45 en de 50min. We kwamen onze fiets maat Dimitri ook tegen en die ging de concurentie met Lesley aan. Iedereen is geslaagd in zijn missie!! Mijn tijd was 42.52min. Een mooie dag dus met sportieve prestaties. De loop zelf was erg zwaar. De eerst keer de brug was redelijk goed te doen, maar om na 8km de tweede keer de brug over te gaan viel niet mee. In 800m een hoogteverschil van ruim 60m overwinnen ga je toch in de kuiten voelen. Dan ben je boven en denk je lekker ontspannen naar beneden.... Maar nee hoor, die klappen op je knieen en bovenbenen doen ook nog eens zeer dus ik wist het zeker, morgen spierpijn. En zo geschiede ;-).
Na afloop zij we koffie gaan drinken en hebben we een uitsmijter gegeten bij 't Vat. Mannen bij elkaar moeten altijd weer een grote mond hebben, dus het zondags ritje op de fiets was snel het onderwerp van gesprek. Helaas niet kunnen fietsen vanmorgen was de gedeelde mening. Maar dan gaan we toch gewoon vanmiddag zei Chiel. Durf dan nog maar eens nee te zeggen. Om 16uur dus op de fiets gesprongen voor een uitfietsrondje. Het begon rustig, maar dat kleine beetje energie wat er nog in zat moes er dan ook maar uit. Halverwege volgde de demarages elkaar op. Af en toe haakte er iemand af en ik moest direct denk aan de middagjes tour de france kijken met Niek. Een chasse patate zien is één, maar er één voelen is geen pretje. Het laatste gedeelte weer rustig en relaxed om de spieren weer even op adem te laten komen.

Timo, ik mis jou ook jongen. Kan me ook voorstellen dat je gek wordt van de vrouwen om je heen ;-).
Opa en oma, bedankt voor jullie mail. Gelukkig ben ik op tijd terug om het 80 jarige jubileum van oma te vieren!!


Kus uit Paramaribo